Մեկ խաղալիք՝ մանկան մեկ ժպիտի դիմաց. ակցիան մեկնարկում է

Lorinews.com Լոռու մարզային լրատվական կայքի <Օգնել կարող ենք ամենքս> բարեգործական նախաձեռնությունը հանդես է գալիս նոր ակցիայով, որին մասնակից կարող է լինել մեզանից յուրաքանչյուրը:

Հունիսի 1-ին՝ երեխաների պաշտպանության միջազգային տոնին ընդառաջ, մեր կողքին ու հարևանությամբ, մեր աչքերի առաջ ու մեր օգնությամբ թեկուզ փոքր-ինչ երջանկություն ապրած երեխաներին ձեր բոլորի օգնությամբ կփորձենք նվիրել փոքրիկ ժպիտներ: Մենք հավաքում ենք ընդամենը գունեղ խաղալիքներ՝ երջանիկ մանկության պահապաններին: Խաղալիքներ, որոնք բոլոր այդ երեխաներին կտան սիրված լինելու զգացումը, ուշադրության արժանանալու, իրենց տոնին իրենց իսկ կողքին լինելու ու չնչին երջանկություն նվիրելու զգացումը:

Մենք հավաքում ենք խաղալիքներ… Օգնեք մեզ, օգնեք ինքներդ ձեզ՝ դիմացինին երջանկություն տալու հարցում, մանավանդ այն դեպքում, երբ օգնում եք փոքրիկ հոգիների: Եկեք լինենք միասնական ու միասին:

Երեխաների լուսավոր տոնին հաշված օրեր են մնացել: Ձեզանից յուրաքանչյուրը կարող է մասնակցել մեր ակցիային: Այն ձեզանից առանձնապես չի խլի ժամանակ ու միջոցներ: Նվիրեք ընդամենը մեկ խաղալիք ու ստացեք պարզ ու անկեղծ մանկական երջանկություն, մեկ խաղալիք՝ մեկ ժպիտի դիմաց: 

Խաղալիքները մենք կհավաքենք, կտեսակավորենք ու գեղեցիկ փաթեթներով հունիսի մեկին ընդառաջ կնվիրենք մարզի սոցիալապես անապահով ընտանիքների երեխաներին:

Մեր գրասենյակը Տարոն4 թաղամասում ում է՝առաջին կանգառի հարևանությամբ, եթե դուք Վանաձորից եք, հասցրեք մեզ ձեր խաղալիքն ու ձեր ջերմությունը, մենք այն անպայման տեղ կհասցնենք, իսկ եթե դուք չունեք ժամանակ, բայց ունեք մեծ ցանկություն՝ մասնակցելու մեր ակցիային, կարող ենք դրամական փոխանցումներ կատարել, որոնք կծախսվեն ոչ միայն խաղալիքներ գնելու, այլև դրանք խնամքով ու գունեղ փաթեթավորելու և քաղցրավենիք գնելու համար: Ունեցեք ձեր լուման մանկական ժպիտներ նվիրելու գործում, ընդամենը մեկ խաղալիք՝ մանկան մեկ ժպիտի դիմաց:

<ՎՏԲ-Հայաստան> բանկում գործում է հաշվեհամար

AMD   16036013869903

USD     16036013869904
EUR     16036013869905
RUR     16036013869906

Հիշեք՝ օգնել կարող ենք ամենքս…

Մանրամասների համար կարող եք զանգահարել 055 36 00 82 հ/հ-ով:

Կարդալ ավելին>>

Սուրբ Հովհաննես Օձնեցի Կաթողիկոս

Հովհաննես Օձնեցի հիշատակվում է նաև որպես Հովհան Իմաստասեր:

Ուսանել է Թեոդորոս Քռթենավորի մոտ (Այրարատի Արագածոտն գավառում), այնուհետև՝ Սյունյաց դպրոցում: Եպիսկոպոս ձեռնադրվելուց հետո կարգվել է մի տեղեկությամբ՝ Արագածոտն գավառի, իսկ որոշ ուսումնասիրողների կարծիքով՝ Գուգարաց նահանգի թեմերից մեկի առաջնորդ: Կաթողիկոս ընտրվելուց հետո՝ 719 թվականին մեկնում է Արաբական խալիֆայության մայրաքաղաք՝ Դամասկոս, Օմար ամիրապետց խնդրում է թեթևացնել Հայ եկեղեցու հարկային լուծը, բռնի կրոնափոխ չանել հայրին և առաքելադավաններին, դադարեցնել հալածանքները: Ամիրապետը ընդառաջում է Հովհաննես Օձնեցու խնդրանքներին, իսկ կաթողիկոսն իր հերթին երաշխավորում է արաբական լծի նկատմամբ հայերի հնազանդությունը: Կաթողիկոսին նաև հաջողվում է հասնել արաբական տիրապետության դեմ VIII դ. սկզբում ապստամբած հայ նախարարների համաներմանը: Արտագաղթած հայ նախարարներին թույլ տրվեց վերադառնալ հայրենիք և վերատիրանալ իրենց վիճակներին: Հովհաննես Օձնեցին կարողանում է ապահովել նաև արաբական իշխանությունների աջակցությունը քաղկեդոնականության, պավլիկյանների դեմ Հայ եկեղեցու պայքարում:

Կաթողիկոսը Հայաստան է վերադառնում արաբական զորքի ուղեկցությամբ, նրանց աջակցությամբ ամենուրեք վերականգնում Հայ առաքելական եկեղեցու դիրքերը, մաքրում երկիրը հույն հոգևորականներից և բյուզանդական զորամիավորումներից: Հովհաննես Օձնեցին բարեփոխել է Հայ եկեղեցու արարողակարգը, ծիսակարգը, պայքարել է հերձվածների ու աղանդների (հատկապես՝ երևութականության և պավլիկյանների) դեմ: Կաթողիկոսության օրոք հրավիրվել են երկու եկեղեցական ժողովներ՝ 720 թվականին Դվինում, որն ընդունում է 32 կանոն, և 726թ. Մանազկերտում: Երկրորդ ժողովի ընթացքում ամրագրվում է Հայ եկեղեցու դիրքորոշումը Քրիստոսի մարմնի անապականության խնդրի վերաբերյալ, ամբողջացվում և վերջնական տեսքի բերվում Հայ եկեղեցու դավանաբանական սկզբունքները, քրիստոսաբանական համակարգը:

Հովհաննես Օձնեցու ձեռնարկներից է «Կանոնագիրք Հայոց»-ի կազմումը: Նրան է նաև վերագրվում «Գիրք թղթոց» ժողովածուի խմբագրումը: Կաթողիկոսի պատվերով է Գրիգորիս Արշարունին գրել իր «Ընթերցուածոց մեկնութիւն»-ը, զբաղվել է նաև թարգմանչական գործունեությամբ, նորոգել Օձունի եկեղեցին: Հաղորդվում է նրա սրբակյաց վարքի և բազում առաքինությունների մասին:

Կյանքի վերջին տարիներին որպես նստավայր է ընտրել իր հայրենի Օձուն գյուղը, զբաղվել ուսուցչական գործունեությամբ, աղոթել, վարել ճգնակյացի կյանք, ինչի մասին հյուսվել են բազմաթիվ ավանդազրույցներ: Պատմվում է անգամ նրա հրաշագործությունների մասին: Մահից հետո նրա գերեզմանը դառնում սրբատեղի և ուխտագնացության վայր:

Գրվածքները

Հովհաննես Գ Օձնեցուց մեզ են հասել աստվածաբան-դավանական, ծիսապաշտամունքային բնույթի երկեր, ճառեր, շարականներ: Ամենահայտնի գործերն են «Ատենաբանութիւն»-ը, «Ճառ ընդդէմ պաւղիկեանց»-ը և «Ճառ ընդ-դէմ երեւութականաց»-ը: «Ատենաբանության» նպատակը մինչ այդ Հայ եկեղեցու ժամերգության մեջ առկա խառնաշփոթը վերացնելն ու այն միօրինակության բերելն էր:

«Ընդդէմ պաւղիկեանց» ճառը գրվել է Հայաստանում այդ շրջանում տարածում ստացած պավլիկյան աղանդի դեմ, իսկ «Ճառ ընդդէմ երեւութականաց»-ը (1807, լատ. 1816)՝ երևութականների աղանդի դեմ:

Հովհաննես Գ Օձնեցին հեղինակել է «Յաղագս կարգաց եկեղեցւոյ», «Հատուածք բանից ի Հաւաքմանց յաղագսկարգաց եկեղեցւոյ», «Վասն մեծի աւուր միաշաբթին», «Սակս գիշերային ժամու» և այլ երկեր, ճառեր, թղթեր («Հիմնարկեք եկեղեցւոյ», «Օրհնութիւն նորաշեն եկեղեցւոյ», «Սակս ժողովոցն որ եղևն ի Հայս», «Խոստովանութիւն անշարժ յուսոյ...» և այլն):

Իր գրվածնքերում դրսևորում է աստվածաբանական փայլուն գիտելիքներ, խոր վերլուծություններ կատարելու կարողություն:

Մեզ հասած Հովհաննես Գ Օձնեցու հեղինակած շարականներին (Դավիթ մարգարեի և Հակոբ առաքյալի կանոնը (ունի 5 շարական. Օրհնություն՝ «Յաղթող գտաւ», Հարց՝ «Մեղաք յամենայնի», Ողորմեա՝ «Անսկիզբն Աստուած», Տեր երկնից՝ «Երդուաւ Տէր», Մանկունք՝ «Օրհնեցէք զՏէր»), Ստեփանոս Նախավկայի կանոնը (7 շարական, որոնցից 2-ը՝ Օրհնություն, մնացածը՝ Հարց, Ողորմեա, Տեր երկնից, Մանկունք, Ճաշու), Պետրոս և Պողոս առաքյալների կանոնը (6 շարական. Օրհնություն՝ «Ցնծայ այսօր եկեղեցի», Հարց՝ «Որ խոստացար տալ», Ողորմեա՝ «Ամոլք հաւատոյ», Տեր երկնից՝ «Երանելի սուրբ առաքեալքն», ստեղի Մանկունք՝ «Որ արփիահրաշ», ստեղի Համբարձի՝ «Որ անպարագիրն է»), Որոտման որդիների կանոնը (5 շարական. Օրհնություն՝ «Որ էն էութեան», Հարց՝ «Որ զամենայնըն յոչընչէ արարեր», Ողորմեա՝ «Որդիքն Որոտման», Տեր երկնից՝ «Հոգի իմ կանխէ առ քեզ, Աստուած», ստեղի Մանկունք՝ «Որ յանստուեր ի լուսոյն») հատուկ է աստվածաբանական և դավանաբանական խորություն, դրանք գրված են գեղեցիկ լեզվով:

Հայ եկեղեցին Հովհաննես Գ Օձնեցու հիշատակը տոնում է Մեծ պահքի չորրորդ կիրակիի նախորդ շաբաթ օրը:

Կարդալ ավելին>>

ԱՆԴՐԱԴԱՐՁ 12-ամյա աղջնակի մասին գրառմանը

ԱՆԴՐԱԴԱՐՁ 12-ամյա աղջնակի մասին գրառմանը
Անդրադառնալով իմ կողմից օրերս ֆեյսբուք սոց.կայքում հրապարակված դաժան է, բայց փաստ (12-ամյա աղջիկը գիշերվա ժամը 10-ին փող է հավաքում, ժամանակն անց է կացնում 20-40 տարեկան տղաների կողքին ու մեզ աղաչում է որ իրեն օգնենք ետ կանգնել մուրացկանությունից: Իսկ համապատասխան կառույցները շարունակում են իրենց ապուշի տեղ դնել ու հավատացնել, թե իրենք աշխատում են
Ընտանիք-դպրոց-դասղեկ-տնօրեն-խնամակալության հանձնաժողով-ոստիկանության անչափահասների տեսուչ....ինչով եք ընդհանրապես դուք զբաղված ու ինչի պետք է ձեր փոխարեն ես հետևեմ էդ երեխուն ու պարզեմ, թե երբ ու որտեղ է նա ու թե ով ինչքան գումար տվեց ու ինչ ծառայությունների համար): գրառմանը, տեղեկացնում եմ.
Հարկ է նկատել, որ այս օերրին ինձ հետ միասին աշխատել է աղջկա դասղեկը, ով պարբերաբար ինձ տեղեկացրել է աղջկա մասին: Այսօր արդեն խնդրին արձագանքել է նաև ոստիկանության Վանաձորի բաժնի պետ Ռաֆիկ Հայկյանը, որի հանձնարարականով երեխան դասղեկի հետ միասին հրավիրվել է բաժանմունք, նրա հետ տարվել է պրոֆիլակտիկ դաստիարակչական աշխատանք, այնուհետ աղջնակը հանձնվել է տատիկին: Անչափահասների բաժանմունքից խոսցատել են աղջկան պահել իրենց հսկողության տակ: Պետք է նշել, որ որոշ <խնդրով մտահոգ> մարդիկ ու կազմակերպություններ այս օրերին փորձեցին շահարկել թեման: Անդրադառնալով իմ նշած 20-40 տարեկան տղամարդկանց, ես բնավ նկատի չեմ ունեցել աղջկա՝նրանց հետ սեռական կապի մեջ գտնվելը, ինչպես բնորոշում են որոշ <մտահոգ> կառույցների աշխատակիցներ: Այն, ինչ գրել եմ, ճիշտ եմ արել ու պատասխանատու եմ ամենբառիս համար: Այսօր այս բառերը գրել եմ նաև ոստիկանությունում: Իսկ բոլոր նրանք, ովքեր օբիժնիկ են մնացել, գնացեք տաք վաննա ընդունեք…ես մեծ հաշվով թքած ունեմ, թե ով ինչ է մտածում իմ մասին, կարևորը էդ երեխեն քիչ թե շատ խելքօի է գալիս, իսկ նրանք, ովքեր ամիսներ կամ գուցե տարիներ շարունակ արջի քուն էին մտել, էսօր արդեն արթնացել են, մի անգամ էլ եմ կրկնում փակում թեման: ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՈՒ ԵՄ ԱՄԵՆ մի ԲԱՌԻՍ ՀԱՄԱՐ ես ուրախ եմ, որ այս գրառումը շատերի համար սառը ցմնցուղ դարձավ ու այսուհետ նրանք կշարունակեն աշխատեն այնպես, ինչպես աշխատեցին այսօր: Շնորհակալ եմ բոլորիցդ խնդրին արձագանքելու, ձեր օգնությունը առաջարկելու և հետաքրքվելու համար: 
Խորին շնորհակալություն ոստիկանության Վանաձորի բաժնի անչափահասների բաժանմունքի պետ Ռաֆիկ Հայկյանին
Դպրոցի տնօրենին ու հատկապես դասղեկին, նաև ՄԻՊ-ին արձագանքելու համար:
Հարգանքներով լրագրող, <Օգնել կարող ենք ամենքս> բարեգործական նախաձեռնության ղեկավար ու պարզապես ՀՀ քաղաքացի Էդվարդ Արզումանյան:




Էդվարդ Արզումանյան

Կարդալ ավելին>>

Գնդեվազում բացվեց Ամուլսար ինֆորմացիոն կենտրոնը

Այսօր Գնդեվազ գյուղում Գեոթիմ  ընկերության աջակցությամբ   բացվեց  Ամուլսար  ինֆորմացիոն կենտրոնը:Կենտրոնի նպատակն է  հանրությանը տեղյակ պահել Գեոթիմ ընկերության կողմից իրականացվող  բոլոր  միջոցառումների, ծրագրերի  մասին ` կապված Ամուլսարի ոսկու հանքավայրի հետ:Բացման  արարողությանը մասնակցում էին   Գեոթիմ ընկերության ներկայացուցիչները , գյուղի բնակիչները: Ելույթ ունեցավ նաև Գեոթիմ պարային համույթը ,որը արդեն երկու տարի  ելույթ է ունենում  տարբեր վայրերում և ներկայացնում է Գնդեվազ գյուղը :Գեոթիմ ընկերությունը պատրաստ է համագործակցել բոլոր համայնքների հետ :Ամուլսարի ինֆորմացիոն կենտրոն  կարող են այցելել բոլորը և  իրենց հուզող  յուրաքանչյուր   հարցի   պատասխանը   կարող են   ստանալ   հենց   կենտրոնում:

Կարդալ ավելին>>

ՀՏ Հայկոն այցելեց Վանաձորի մանկատուն

Ինչպես շատերն են բնորոշում` <<հայկական ռեպի արքա>> ՀՏ Հայկոն երեկ <<Օգնենք Վանաձորի մանկատանը>> երիտասարդական շարժման կամավորների հետ այցելեց Վանաձորի մանկատուն: Որոշ ժամանակ պահանջվեց, որ երեխաները համոզվեն, որ մանկատուն այցելել է նույն ինքը` <<իսկական ՀՏ Հայկոն>>: 
Անկեղծ ասած` ինքս` Հայկոյին ուղղված բաց նամակի հեղինակս, նման արագ արձագանք չէի սպասում ռեպերից:
Հայկոն գրելուս նույն օրն արձագանքեց խնդրանքիս, և արդյունքում Վանաձորի մանկատան երեխաներն այսօր ՀՏ Հայկոյին իրենց հարցերն ուղղելու, նրա հետ լուսանկարվելու և ինքնագիր վերցնելու հնարավորություն ունեցան: Հայկոն երեխաներին նվիրեց իր ձայնասկավառակները, երիտասարդները` հագուստ, գրենական պիտույքներ ու խաղալիքներ: Ապա մանկատան երեխաները ներկայացան համերգային ծրագրերով` պարելով, երգելով Քրիստինե Պեպելյանի <<Մայրիկ>>, << Մարտիկի երգը>> և մի շարք այլ երգեր: Հանդիպման ժամանակ երեխաները կիսվեցին իրենց երազանքներով: Դրանք բազմաթիվ էին ու բազմապիսի` iphone4-ից ու համակարգչից մինչև Սոս սարգսյանին տեսնելը և լավ ընտանիքում ապրելը:
Մանկատան երեխաների երգելու խնդրանքին ի պատասխան` ՀՏ Հայկոն խոստացավ երկրորդ անգամ այցելել մանկատուն համերգային ծրագրով:
Օբյեկտիվ կդատեմ. օրվա միակ թերությունը դայակներից և վարչական աշխատողներից որոշների կոպիտ վերաբերմունքն էր, ովքեր վայրկյան առաջ իրենց թոռների համար Հայկոյից ձայնասկավառակ խնդրեցին (մենք խլել էինք նրանց հանգստյան օրվա թանկագին 2 ժամը):
Հանդիպման ավարտին տնօրենն արդեն տեղում չէր, իսկ փոխտնօրենն էլ Հայկոյի հեռանալուն պես խնդրեց մեզ լքել մանկատան տարածքը` պատճառաբանելով, որ խախտում ենք երեխաների օրակարգը (Վլադիմիրը դիմեց դայակին. <<Թողեք 5 րոպե էլ մնան էլի>>):
Չնայած ամենին` մենք խոստացանք, որ մեր այցերը հաճախակի են լինելու:
Ծովաչափ շնորհակալ ենք ՀՏ Հայկոյից և նրա ընկերներից` երեխաների օրը տոն դարձնելու և մեծ մարդասիրության համար:

Օգնենք Վանաձորի մանկատանը

Կարդալ ավելին>>

Պատգամավոր. Հանրայինը ԱԺ –Կառավարություն հարցուպատասխանն ընտրողաբար է հեռարձակում

 

Աժ պատգամավոր Էդմոն Մարուքյանի հայտարարությունը.

«Ազգային ժողովի կանոնակարգ» ՀՀ օրենքի 35-րդ հոդվածի 4-րդ մասի համաձայն՝ հերթական նստաշրջանի չորսօրյա նիստերի յուրաքանչյուր չորեքշաբթի օրվա վերջին նիստում վարչապետը և Կառավարության անդամները, սույն օրենքի 105-րդ հոդվածով սահմանված կարգով, պատասխանում են պատգամավորների հարցերին: Նիստի տեսագրությունն ամբողջությամբ ցուցադրվում է սույն օրենքի 112-րդ հոդվածի 2.1-րդ կետով նախատեսված հեռուստաընկերությամբ նույն օրը` պատգամավորների հայտարարությունների հեռարձակումից անմիջապես հետո:

2013 թվականի ապրիլի 10-ի ԱԺ-Կառավարություն հարց ու պատասխանի ընթացքում իմ կողմից գրավոր ընթացակարգով ներկայացված հարց է հնչեցվել, որին պատասխանել է ՀՀ Ֆինանասների նախարարը, սակայն Հանրային հեռուստաընկերությունը, խախտելով Օրենքի վերոնշյալ պահանջը, հեռարձակվող ԱԺ-Կառավարություն հարց ու պատասխանից կտրել-հանել է իմ կողմից հնչեցված հարցն ու դրա պատասխանը:

Քանի որ ԱԺ-Կառավարություն հարց ու պատասխանի կրճատումները նոր երևույթ չեն Հանրայինում, ինձ չի զարմացրել այդ հանգամանքը, բայց զարմացրել է այն, որ այս քառօրյայի ընթացքում հայտարարությունների ժամ չի եղել, և հետևաբար դրա հեռարձակման կարիքն էլ չի եղել, ինչպես յուրաքանչյուր քառօրյայի ժամանակ, սակայն այդքան խնայված եթերային ժամանակն անգամ Հանրայինի ղեկավարությանը ետ չպահեց իմ կողմից հնչեցված հարց ու պատասխանը կտրելուց:

Սրանից հետևում է, որ քանի որ իմ կողմից հնչեցված հարցը վերաբերվում էր ՊԵԿ-ի կողմից իրականացվող ճնշումներին, Հանրային հեռուստաընկերությունը կամ վախեցել է եթեր հեռարձակել այն կամ էլ լավություն է արել ՊԵԿ-ին:

Ելնելով վերոգրյալից` բնականաբար դատապարտում եմ Հանրային հեռուստաընկերության նման գործելաոճը և բոլոր ԶԼՄ-ներին խնդրում եմ հարց ու պատասխանի տեսագրությունը հնարավորինս շատ տարածել, որպեսզի ստեղծված տեղեկատվական շրջափակումը վերացվի և հանրությունը տեղեկանա, թե ինչպես է աշխատում ՊԵԿ-ը և թե ինչպես պետք է պայքարել, եթե տնտեսվարողը հայտնվել է «Մհեր-Լիլուս» ՍՊԸ-ի կարգավիճակում:

Էդմոն Մարուքյան

ՀՀ ԱԺ պատգամավոր

Տեսանյութը` Այստեղ

http://www.ilur.am

Կարդալ ավելին>>

Ապրիլի 7-ը Սբ Աստվածածնի Ավետման տոն

Սուրբ Աստվածածնի Ավետման տոնը կատարվում է ապրիլի 7-ին: Ապրիլի 6-ի երեկոյան, ինչ օր էլ որ պատահի, նախատոնակ է արվում: Ապրիլի 7-ի գիշերը քահանաները զգեստավորված գալիս են ատյան և սկսում «Խորհուրդ անճառ» օրհնությունը: Օրվա երեքսրբյանն է. «Սուրբ Աստուած, սուրբ և հզօր, սուրբ և անմահ, որ յայտնեցար վասն մեր, ողորմեա՜ մեզ»: Աստվածամայր Նախաստեղծ Ադամը պատվվեց նրանով, որ Աստծու ձեռքով ստեղծվեց, իսկ Աբրահամը երանելի դարձավ, քանի որ Աստծու բարեկամ կոչվեց: Հակոբը գովաբանվեց, քանի որ ժուժկալությամբ Աստծու հետ գոտեմարտեց: Մովսեսը բարեբանվեց, քանի որ Աստծուն տեսավ: Մարգարեներն արժանացան Աստծու բարեհաճությանը, քանի որ Սուրբ Հոգով լցված՝ քարոզեցին Աստծու գալուստը: Երջանկացան առաքյալները, քանի որ մարմնացած Բանն Աստծուն երկրի վրա տեսան և շոշափեցին Կենաց Խոսքը: Իսկ Տիրուհին՝ Մարիամը, առավել գերազանց և հրաշափառ երանությունների արժանացավ, քանի որ Բանն Աստված, Ով վեր է, քան միտքը, հրեշտակների ու մարդկանց խոսքերը, նրանից ծնվեց: Նա, Ով նախքան ժամանակները Հորից է ծնվել, և Ում ծնունդը միայն Հայրը գիտի, Ով արշալույսից առաջ արգանդից ծնված Որդին է Հոր էությունից և փառքով աթոռակից է Նրան, Ով անստվեր Լույսն է և անմատույց Լույսի Հոր Ճառագայթը, նաև Ծնողի էության Կերպարանքն է, Նկարագիրը և աներևույթ Աստծու փառքի Ծագումը, Անսկիզբ Բանն՝ անսկզբնական Հորից, Աստված՝ Աստծուց, Տեր՝ Տիրոջից, Ում փառքը ցանկալի էր անմահների դասերին և բաղձալի՝ աստվածասեր մարգարեներին, Ում արդարները, թագավորներն ու նահապետները ցանկանում էին գոնե աղոտ կերպով տեսնել, բայց չկարողացան:
Ավետարանիչը նախ հայտնում է երկրի մասին և ապա գյուղի ու տան, որտեղ բնակվում էր Կույսը: Ամենասրբուհին Դավթի տնից էր, որից և նրա նշանածը՝ Հովսեփն էր սերում, քանզի ըստ Օրենքի՝ ամուսինները նույն ցեղից պետք է լինեին: Դրանով կատարվեց մարգարեությունը, ըստ որի՝ Քրիստոս Դավթի տնից պիտի ծնվեր: Եվ որպեսզի իմանանք, որ Հովսեփից չէր Մանուկը, Մատթեոս ավետարանիչն ասում է. «Հիսուս Քրիստոսի ծնունդն այսպես եղավ. Նրա մայրը՝ Մարիամը, որ Հովսեփի նշանածն էր, նախքան նրանց՝ իրար մոտենալը, Սուրբ Հոգուց հղիացած գտնվեց» (Մատթ. Ա 1: Մարիամն այս խոսքերից խռովվում է և իր մտքում խորհում, թե ի՞նչ կարող են նշանակել այդ խոսքերը, և սափորն առնելով՝ շտապ դառնում է տուն: Տանը հրեշտակի խոսքերից զարհուրած շարունակում է ինքնիրեն խորհել, թե ինչպե՞ս է ինքը շնորհընկալ, և ինչպե՞ս է Տերն իր հետ:
Եվ մինչ նա խորհում էր, Գաբրիելը, երիտասարդի կերպարանքով, հանկարծակի գալիս է տուն՝ Կույսի մոտ ու ասում.
«Ողջույն քեզ, Մարիամ, ո՛վ շնորհընկալ: Ուրախացի՜ր բերկրյալ, Տերը քեզ հետ է»:
Սուրբ Կույսը դարձյալ խռովվում է իր մտքում, և դրան որպես պատասխան հրեշտակը կարծես ասում է. «Մի՜ երկնչիր, Մարիամ, քանզի չեկա քեզ խաբելու, ինչպես օձը Եվային, իմ խոսքերը պատրանք չեն, այլ ավետիս: Չեմ խոսում քեզ խաբելու համար, այլ ավետիս եմ տալիս»:
«Նա այս խոսքերի վրա խռովվեց և մտքում խորհում էր, թե ինչ բան էր այս ողջույնը»:
Մարիամը զարհուրել էր հրեշտակի հայտնվելուց ու տագնապել ողջույնի խոսքից: Իսկ երբ լսեց Տիրոջ անունը, կարծես սարսուռ անցավ նրա հոդերի միջով: Այդ պատճառով է ավետարանիչը գրում, թե նա մտքում խորհում էր, թե ինչ է նշանակում այս ողջույնը:
Հրեշտակը, տեսնելով նրա երկյուղը, ասաց.
«Մի՜ վախեցիր, Մարիա՜մ, որովհետև Աստծուց դու շնորհ գտար»:
Հեզ ու հանդարտ խոսքերով հրեշտակը նախ հանդարտեցնում է Կույսի խռովված միտքը, որպեսզի հնարավոր լինի պատգամը ամբողջովին հաղորդել նրան, և կարծես ասում է. «Ահավասիկ շնորհ գտար ոչ բարի գործերիդ համար և ոչ էլ արդարության, այլ սա բարերար Աստծու պարգևն է: Թեպետև ունես բարի գործեր և արժանավոր ես, սակայն դա չի կարող համեմատվել այն պարգևի հետ, որն առաքվեց քեզ երկնքից: Եթե Աստծուց շնորհ ես գտել, ուրեմն Նրանն է ողջույնը: Հիրավի, սա շնորհ է, քանզի պարգևը պարտքի դիմաց չի տրվում և ոչ էլ մարդկային արժանիքների չափով, այլ եղածներից առավել մեծությամբ ու սքանչելիքներով»:
«Եվ ահա՜ դու կհղանաս և կծնես մի որդի ու նրա անունը Հիսուս կդնես»:
Տերը նախ մարդ չստեղծեց և հետո Աստվածությունը մտավ ու բնակվեց այդ մարդու մեջ, այլ՝ Աստվածությունը մաս վերցնելով Կույսի արյունից՝ գոյացավ մարմնում, ըստ այն խոսքի՝ «Բանը մարմին եղավ ու բնակվեց մեր մեջ» (Հովհ. Ա 14): Քանի որ Կենդանի Աստվածությունն իջավ Կույսի արգանդը և մեր բնությունից մաս վերցնելով, հրացած Աստվածությամբ ձևավորեց Իր Մարմինը, ըստ Իր բնության: Եվ ինչպես մարմինը Բանին խառնվելով չդադարեց մարմին լինելուց, այլ եղավ անշփոթելի մարմին, նույնպես և Աստվածությունը միանալով մարմնին՝ եղավ մարդ, առանց ապականության կրքերի և պահեց Իր իմանալի Բնությունն անպարագրելի ու անփոփոխ: Եվ այս ամենը եղավ Հոգու գործակցությամբ:
«Նա, Ով քեզնից է ծնվելու, Սուրբ է և Աստծու Որդի կկոչվի»:
Ասելով, թե Նա, Ով ծնվելու է քեզանից, Սուրբ է, դրանով հակադրում է անվայելուչ կարծիքներին: Ինչպես Հոգին Սուրբ է և չունի կարիք մաքրվելու, այնպես էլ Որդին չունի կարիք, որովհետև բնությամբ է սուրբ, ըստ անեղական Աստվածության:

Մարիամի այցելությունը Եղիսաբեթին
Մարիամը հրեշտակի մասին չպատմեց Հովսեփին ու նրա զավակներին, այլ թույլտվություն խնդրեց Հրեաստան՝ Եղիսաբեթի մոտ գնալու: Հովսեփն էլ իր որդիներից ու դուստրերից մի երկուսի ուղեկցությամբ ճանապարհեց Մարիամին:
Երբ Մարիամը ողջունեց Եղիսաբեթին, վերջինիս մանուկը խաղաց որովայնում, ինչպես Դավիթը պարեց Տիրոջ Տապանակի առջև (տե՜ս Բ Թագ. Զ 16): Երբ Եղիսաբեթը տեսավ Կույսին, ընկավ նրա առջև և օրհնեց նրան Եվայի բոլոր դուստրերի մեջ, (ինչպես և նրա Որդին է օրհնյալ Ադամի բոլոր որդիների մեջ): Եվ Ահարոնի դուստրը սկսեց մեծաձայն երգել հանդերձյալի մասին՝ ասելով. «Որտեղի՞ց ինձ այս ուրախությունը, որ իմ Տիրոջ մայրն ինձ մոտ գա»:
Իսկ Զաքարիան՝ նրա ամուսինը, դեռևս չէր կարողանում խոսել: Ամուսինները Կույսին մեծարանքով՝ երեք ամիս իրենց մոտ պահեցին, և Զաքարիան նրան պատվով կարգեց կույսերի տեղում: Իսկ երբ մոտեցավ Եղիսաբեթի ծննդաբերելու օրերը, Մարիամը վերադարձավ իր տուն:
Նրա ուղեկիցներն այս ամենից զարմանում են և ամեն ինչ պատմում Հովսեփին, որից նա հիանում է, քանի որ տեսնում էր նրա երեսը՝ Սուրբ Հոգով լի, պատկառելի ու տեսնողներին բաղձալի: Հովսեփը սքանչանում էր նրա պարկեշտ վարքով, քանզի սուրբ Կույսը մանուկ լինելով՝ ծերերից ու կատարյալներից անցել էր իր առաքինությամբ:
Վեցերորդ ամսին հայտնապես երևաց Մարիամի հրաշափառ հղությունը, սակայն նա պատկառանքից չհամարձակվեց Հովսեփին ասել հրեշտակի ավետիսի մասին, այլ ծածուկ աղոթում էր իր Որդուն՝ Աստծուն, որպեսզի Հովսեփին չզրկի Նրա հայրն անվանվելուց և Իրեն սպասավորելուց: Հովսեփը նայելով նրա հեզությանն ու ամոթխածությանը զարմանում էր հղության վրա: Մտածում էր չհանդիմանել սրբուհուն, սակայն տեսնում էր, որ շատերն են մատնացույց անում նրան: Եվ Հովսեփը խորհում էր նրան գաղտնի արձակել՝ երկու պատճառով. եթե նա հանցավոր է, ապա իր տանը չպիտի մնա, իսկ եթե Պտուղը Սուրբ Հոգուց է, ապա ինքն արժանի չէ Նրա հետ բնակվել: Այդ պատճառով էլ ասաց Մարիամին. «Երդվեցնում եմ քեզ Իսրայելի Տեր Աստծով. պատմի՜ր ինձ քեզ հետ պատահածը»:
Երբ Կույսը Հովսեփին պատմեց հրեշտակապետի ավետիսը, վերջինս ասաց. «Ո՞վ կարող է հավատալ այդպիսի խոսքերի, քանզի դրան նմանվող օրինակ չկա: Ո՞վ է տեսել կուսությունն ու մանկանը նույն որովայնում, հավիտենությունից ի վեր այդ չի եղել կանանց մեջ, որ կույսը հղանա առանց տղամարդու: Ինձ դժվար է հավատալ այդ նոր և օտար գործին, որի մասին ո՜չ բնությունն է վկայում և ո՜չ Գրքերը»:
Կույսը պատասխանեց. «Իմ խոսքերի վկայությունը դյուրությամբ կիմանաս և՜ Գրքերից, և՜ բնությունից: Ո՞վ ամուսնացավ կույս հողի հետ, որ ծնեց Ադամին: Եվ ինքը՝ Ադամը, ո՞ւմ մերձավորությամբ ծնեց Եվային: Ո՞վ ամուսնացավ ծառի հետ, որ ծնեց խոյին (տե՜ս Ծննդ. ԻԲ 13), և կամ ո՞վ մերձեցավ ժայռին, որից ջուր բխեց (տե՜ս Ելք ԺԷ 6): Ո՞ր հողը հղացրեց գավազանը խորանում (տե՜ս Թվեր ԺԷ , և կամ ո՞ւմ զորությամբ ջուր բխեց էշի ծնոտից (տե՜ս Դատ. ԺԵ 19): Եվ եթե բնությանը չես հավատում, որ ճշմարիտ է, լսիր սուրբ Գրքերին և հոգեշունչ մարգարեներին. «Ահա կույսը պիտի հղանա ու Որդի ծնի, և Նրա անունը պիտի լինի Էմմանուել» (Եսայի Է 14):
Հովսեփը հավատաց Մարիամին ու փառավորեց հրաշագործ Աստծուն, և ինչպես Պետրոսը Հիսուսի ծնկների առջև ընկավ ու ասաց. «Ինձանից հեռո՜ւ գնա, Տե՜ր, որովհետև ես մեղավոր մարդ եմ» (Ղուկ. Ե , այդպես էլ Հովսեփն էր խորհում. «Երբ Օզիան մոտեցավ Աստծու Տապանակին՝ ուղղելու համար, իսկույն մեռավ (տե՜ս Բ Թագ. Զ 6), և երբ Ահարոնի որդիներն օտար կրակ բերեցին խորան, բոցակեզ եղան (տե՜ս Ղևտ. ԺԶ 16): Արդ՝ եթե Մարիամը մնա իմ տան մեջ, ես և իմ որդիները կմեռնենք, իսկ եթե պատմեմ հրեաներին, չեն հավատա, քանի որ մարգարեներին էլ չհավատացին, այլ նրանց չարչարեցին և Աստծու բարկությունը բերեցին Իսրայելի վրա: Ավելի լավ է լուռ արձակեմ նրան և Սուրբ Հոգին, որ նրա վրա հովանի է, կպահի նրան»: Եվ մինչ նա այդպես էր մտածում, Տիրոջ հրեշտակը երազի մեջ երևաց նրան և ասաց.
«Հովսե՜փ, Դավթի՜ որդի, մի՜ վախեցիր քեզ մոտ առնելու Մարիամին՝ քո կնոջը, որովհետև նրա մեջ ծնվածը Սուրբ Հոգուց է» (Մատթ. Ա 20):
Խոսքի սկզբում մխիթարում է Հովսեփին՝ նրան Դավթի որդի ասելով: Հրեշտակը որոշ նշանակությամբ է Մարիամին «Հովսեփի կին» ասում: Ինչպես և Քրիստոս խաչի վրա ասաց Մարիամին. «Ո՜վ կին, ահա՜ քո որդին», ապա դառնալով Հովհաննեսին՝ շարունակեց. «Ահա՜ քո մայրը» (Հովհ. ԺԹ 26-27): Հովհաննեսն ու Մարիամը ո՜չ թե բնությամբ էին մայր ու որդի, այլ դրության բերումով: Նույնն էր և այս դեպքում: Եվ քանի որ Հովսեփը զարհուրել էր այդ սքանչելիքներից, դրա համար էլ ասաց «քո կինը» այն իմաստով, թե ինչպես որևէ այր առանց երկյուղի բնակվում է իր կնոջ հետ, նույն հարկի տակ, այնպես էլ դու նրա հետ բնակվի՜ր:
Երբ Հովսեփը իմացավ, որ չի կարելի արձակել Մարիամին, սկսեց նրան սպասավորել մեծ երկյուղածությամբ, ինչպես աստվածաբնակ տաճարի, և հակառակում էր բամբասող հրեաներին, վկայելով Մարիամի սրբությունը: Երբ Կույսի հղության լուրը հասավ քահանաներին, Հովսեփին ու Մարիամին տաճար կանչեցին՝ որպեսզի Հովսեփին հրապարակավ խոշտանգեն: Բայց նա արդարացրեց իր անձը և պատմեց Տիրոջ հրաշալիքների մասին: Քահանաները նույնը լսեցին նաև Մարիամի բերանից, սակայն չհավատացին, այլ տվեցին նրան ըմպելու հանդիմանության ջուրը , որն ատյանի առջև ըմպելով՝ անարատ գտնվեց, և ողջ Երուսաղեմը հիացավ:
Եվ համբերեց Կույսն ինն ամիս և հինգ օր, ըստ անդրանիկների հղացման տասնամսյա օրերի թվի: Քանզի Սողոմոնը մարգարեացել էր. «Ես մարմին եմ առել մոր որովայնում տասնամսյա ժամանակի մեջ» (Իմաստ. Է 2): Քանի որ Սողոմոնն անդրանիկ չէր, հետևաբար այդ խոսքը Քրիստոսի մասին էր ասել:
Հովհաննեսի ծննդյան օրը բացվեց Զաքարիայի բերանը և նա Տիրոջ անճառելի ծնունդից հետո Մարիամին տարավ տաճար ու կարգեց կույսերի տեղում, քանի որ ճշմարտապես անխախտելի պահվեց Մարիամի կուսությունը:
Դա առաջացրեց հրեաների ատելությունը: Բացի դրանից Զաքարիան վաստակեց նաև Հերովդեսի թշնամությունը, քանզի չկամեցավ Սրբության սրբոց մտնելու համար կաշառք տալ նրան: Հերովդեսն անօրենությամբ թագավորությունը վերցնելուց հետո տիրեց սրբությունների վրա և Օրենքը ոտնահարելով՝ ամեն տարի նոր քահանայապետ էր նշանակում և առանց կաշառքի թույլ չէր տալիս նրանց Սրբության սրբոց մտնել: Իսկ ըստ Օրենքի՝ մինչև քահանայապետի վախճանվելը՝ ոչ ոք իրավունք չուներ նրա տեղը գրավել: Բեթղեհեմի մանուկներին կոտորելուց հետո Հերովդեսը կամեցավ սպանել նաև Զաքարիայի որդուն՝ Հովհաննեսին, սակայն Զաքարիան նրան չհայտնեց մանկան տեղը և սպանվեց տաճարում՝ սուրբ Սեղանի առջև: Դրանից հետո տաճարում այլևս տեսիլքներ և հայտնություններ չէին լինում, և ժողովուրդն այլևս չէր ստանում իր հարցերի պատասխանները: Եվ այդ մասին է ասում Տերը. «Ես ձեզ մոտ ուղարկում եմ մարգարեներ, իմաստուններ ու օրենսգետներ. նրանցից ոմանց դուք պիտի սպանեք և խաչը պիտի հանեք. նրանցից ոմանց էլ պիտի տանջեք ձեր ժողովարաններում ու քաղաքից քաղաք պիտի հալածեք, որպեսզի ձեր վրա ընկնի մեղքը երկրի վրա թափված ամեն արդար արյան՝ արդար Աբելի արյունից մինչև արյունը Բարաքիայի որդի Զաքարիայի, որին սպանեցիք տաճարի և զոհասեղանի միջև» (Մատթ. ԻԳ 34-35):




Վահան Գևորգյան

Կարդալ ավելին>>